کدر نہ آپ نہ آس ءِ نہ ملگزاران
چہ پیمیں مچکدگے بے رمیں بهارانی
من ءَ نہ برت گم ءِ هون شُشتگیں هاراں
من رنجتگ تئی کزا بیتگیں ودارانی
بگندئے جند شمشتگ وتی من سد رند ءَ
بلے انان گْور اِنت ڈیه ءِ سرمچارانی.
کہ دمک دمک وتی برادلانی همکوپگ
زهیپیں مات سدکّہ گلیں گهارانی
ماں هپت پوش کباٹانی اندر ءَ چیر اِنت
چے پاهدگ چشیں بے اَرزشیں سگارانی. مبارک کازی
زمانگ ءَ زُبان ءَ کُبل بستگ اَت
په گپ ءَ موه نه رستگ اَت
ته یاگی اِیں جنکےآں
من چَپّی جیجُک ءِ سرا گوں روژنائیں سیائیاں نبشتگ اَت
”برو من په ترا نهاں“
نزوریں پیرمردے آں
نباشدیں روایتاں
چو دُزے ءَ که نوکیانی راه بستگ اَت ماں دمکے ءِ دپ ءَ
په در برّگ په زانگ ءَ
توامیں حرف تاله ءِ نبشتگیں کروتکگاں
په زندگی په آگهی
په جیڑگ ءَ په مارگ ءَ دگه دریگ بوتکگاں
دَرس داتگنت زهگ میتگانی رهگوزی
من بَڈّ چو بلیک بورڈے ءَ کُته ءُ لِکته
”هما که المی نه اِنت آ دود زندگی نه اِنت“
آبری که داعش ءَ
عراق ءُ سوریا ءِ لهتیں میتگان ءَ گپتگ اَت
مئے مردمان ءَ کُشتگ اَت
زند ءُ زاهری ءَ مان داشتگ اَت
من چارده ماهی نُنکّے ءِ مات اتاں
کسے اوں مارا مردم ءِ هساب ءَمارگ ءَ نه اَت
کسے اوں مارا ساهدار ءِ داب ءَ چارگ ءَ نه اَت
په مزهب ءِ سپائیاں هزانگے ءِ مال اتاں ءُ مال اوں غنیمت ءِ
په سِلگتیں بهشتیان په مُژدهواراں جنّت ءِ
ءُ آبری گوں طالبان ءَ کابُل ءَ
جند ءِ برات گون اتاں گُشان ءِ کَشگ ءَ منی
من یک یک ءَ درائیں مردمانی مِنه وار اتاں
ستر که بے میار اتاں ءُ انگت ءَ داں مَرگ سنگسار اتاں
هُدا ءِ نام ءَ ریپ بوتگیں مُلوریں کاڈے آں
داں بے مُرادیں اُمرے ءَ
همنچو بر همنکدر
همنچو سِلگتتیں بهشتی رستر ءَ گوں هور ءُ تور وپتگاں
همنچو کینگ ءِ لکیر آجتگ دل ءِ سرا
که نکش باں داں مهشر ءَ
ماں دژمنانی بندی جاه ءَ بندی اِیں بچکے آں
چه کوپگاں بگر داں گوش ءُ گردناں
نعره اَنت نبشته اَنت انقلاب ءِ لیکه اَنت
نزوریں پیرمردے آں
گوں وسّریں روایتاں رزا نهاں
ملوریں کاڈے آں په زور ءُ زیادهی روا نهاں
یاگی اِیں جنکے آں
دژمنانی بندی جاه ءَ بندی اِیں بچکے آں
په وت گڈیں روایتانی پروشگ ءَ
په بے هُدائیں مزهب ءِ کروجگ ءَ
په زانت ءُ زانگ ءِ دریگ ءِ بوجگ ءَ
اے بری گوں نوکتریں سلوگناں
گُڈی ٹاٹو ءَ من کمے ناپگ ءَ چے چیرتِر
یا گَڈی لنکُک ءَ جناں
alijan dad
بھشت ءُ نور ءِ گُلزمین
منی زمین
کسے کہ یل بہ دنت ترا
کجا بُرو
تئی ھاک ءِ وشبو ءَ سما بہ کنت
تی کیلگانی آپ
گوستگیں زمانگے ءِ مردمانی کسہ ءَ کن اَنت
تئی کشک ءُ رھسرانی دْرپشناکیں پُل
کلکشان ءِ بیتر ءِ مسافتانی گلہ ءَ چِننت
منی زمین
اے گپ ءَ پہر ءُ شان من گُشاں
ھدا ءُ آزمان ءِ سنگیں دل
ہما دمانءَ موم بنت
تئی سپائیانی ساکندن ءِ ندارگ ءَ
پہ جند ءِ تیر ڈوبر ءَ چم پہ ھاکے بوسگ ءَ
بھشت ءُ نور ءِ گلزمین
منی زمین
سپر بہ کن تو آزمان ءِ روشنائیں دمکے ءَ
ستارہ اَم تئی گریشگانی چارگ ءَ
فدا کننت واب ءُ دیدگاں وتئی
تیاب ءُ بوجیانی زردیں دل
ءُ نیلیں زِر , گنوک چول جناں کننت تئی دراھیانی ساھگ ءَ
تئی گندگ ءِ بشارتاں
ءُ ماتکوہ ءِ سرمہ رنگیں دامن ءَ کہ دزجناں
آپ بنت کندگانی نیلگیں چمن دُْراہ
ءُ دیگر ءَ تئی دیم ھردے زرد بی بزاں
دور کوھے ءِ شم ءَ تئی آشکیں نوائے ءَ
تئی ھاک ءِ موکگ ءَ پہ ساہ بکش اتگ
ھمود ءِ ہاکءَ میتءَ بر اِت منی
بھشت ءُ نور ءِ گلزمین
منی زمین
کسے کہ یل بہ داں ترا
کجا بروت ءُ زندگی بہ کنت
کہ زندگی توئے
Create Your Own Website With Webador